Μυρμήγκια (Paraponeraclavata)
Οικογένεια: Formicidae
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά των αναφερομένων ενηλίκων υμενόπτερων είναι: τέσσερα μεμβρανοειδή ή διαφανή φτερά, από τα οποία τα δύο μπροστινά φτερά είναι μακρύτερα από τα πίσω, έχουν μασητικούς αδένες και το μπροστινό μέρος του υπογαστρίου είναι συνήθως διαχωρισμένο από το υπόλοιπο σώμα με ένα μίσχο.
Τα μυρμήγκια ζουν κατά ομάδες δημιουργώντας κοινωνίες, με μία ή μερικές βασίλισσες, τις νύμφες, πολλές άγονες εργάτριες και περιπτωσιακά τα αρσενικά. Τα μυρμήγκια σε μία κοινωνία δεν είναι όλα τα ίδια. Κάθε τύπος εκτελεί μία ειδική εργασία έτσι, ώστε να δημιουργείται μία αλληλοβοήθεια και συνεργασία στην προσπάθεια επιβίωσης τους.
Όταν τα μυρμήγκια εισέρχονται στα κτίρια δημιουργούν μπελάδες, μολύνουν το φαγητό και μερικές φορές δημιουργούν καταστροφές και στο κτίριο. Μερικά μυρμήγκια επίσης δαγκώνουν και κεντρίζουν προκαλώντας διαταραχές υγείας.
Σχετικά, όμως, λίγα είδη μυρμηγκιών εισβάλουν στα σπίτια και στα κτίρια και ακόμα λιγότερο φωλιάζουν στο εσωτερικό τους. Ορισμένα είδη τους παράγουν χημικές ουσίες από ειδικούς αδένες που υπάρχουν στους γνάθους ή στην κοιλιά (αδένες Dutour), ενώ άλλα έχουν την ικανότητα να εκκρίνουν μυρμηγκικό οξύ σε περιεκτικότητα μέχρι και 70%. Τα μυρμήγκια μπορεί να προκαλέσουν τους ίδιους κινδύνους με τις μέλισσες και σφήκες, δηλαδή πολλαπλά τσιμπήματα ή κεντρίσματα με απρόβλεπτα και συνήθως επώδυνα αποτελέσματα.
Η διατροφή ορισμένων μυρμηγκιών αποτελείται από πρωτεϊνούχες κυρίως ουσίες, που κάτω από ορισμένες συνθήκες, μπορεί να γίνουν μηχανικοί φορείς παθογόνων οργανισμών. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το μικροσκοπικό μυρμήγκι Monomorium pharaonis (Pharaoh ant), το οποίο συχνάζει στις κουζίνες των σπιτιών αλλά και σε θαλάμους νοσοκομείων. Σε χώρους νοσοκομείων έχει βρεθεί ότι μπορεί να μεταφέρει Salmonella, Pseudomonas, Staphylococcus, και Clostridium, όταν έχει πρόσβαση στα λερωμένα σεντόνια και μολυσμένους επιδέσμους.